Albert Hofmann (11 januari 1906 – 29 april 2008) was een Zwitserse wetenschapper waarvan bekend is dat hij als eerste de psychedelische effecten van LSD synthetiseerde en ervoer. Ook was hij verantwoordelijk voor de synthese van psilocybine, het actieve bestandsdeel in paddo’s en magic truffels. Hij schreef meer dan 100 wetenschappelijke artikelen en talloze boeken, waaronder LSD: Mein Sorgenkind (LSD: My Problem Child).
Het leven van Albert Hofmann
Albert Hofmann groeide op als de oudste van vier broers en zussen. Toen zijn vader, een gereedschapsmaker, ernstig ziek was, moest hij een bijdrage leveren aan gezinsondersteuning en daarom een commerciële leertijd voltooien. Hofmann begon in 1925 scheikunde studeren aan de Universiteit van Zürich en promoveerde in 1929 op Paul Karrer met onderscheiding. In slechts drie maanden voerde hij de afbraak van chitine uit (het materiaal waarvan de schelpen, vleugels en klauwen van insecten, schaaldieren en andere dieren zijn gemaakt) en verduidelijkte hij de chemische structuur.
Hofmann begon in 1929 aan zijn werk op de chemisch-farmaceutische afdeling van Sandoz- laboratoria (nu Novartis genoemd), in het team van professor Arthur Stoll, oprichter van de afdeling. Zijn intentie om dit laboratorium te betreden was om te werken met natuurlijke producten, met name omdat de andere twee laboratoria in de stad Basel zich bezighielden met synthetische producten.
De ontdekking van LSD
Als onderdeel voor het zuiveren en synthetiseren van actieve bestanddelen voor gebruik als geneesmiddelen begon Hofmann de medicinale plant Drimia maritima (squilla) en de schimmel ergot te bestuderen. Het was echter op 16 november 1938 dat Hofmanns meest baanbrekende ontdekking werd gedaan. Tijdens het onderzoek naar lyserginezuurderivaten synthetiseerde hij toen voor het eerst LSD.
De ontdekking bleef echter vijf jaar lang in de la liggen, to Hofmann er op 16 april 1943 nog eens naar besloot te kijken. Terwijl hij LSD opnieuw synthetiseerde, nam hij per ongeluk een kleine hoeveelheid van het medicijn op via zijn vingertoppen en ontdekte het de krachtige effecten ervan. Hij beschreef de ervaring alsof hij werd “beïnvloed door een opmerkelijke rusteloosheid, gecombineerd met een lichte duizeligheid. Thuis ging ik liggen en zakte in een niet onaangename bedwelmde [-] achtige toestand, gekenmerkt door een extreem gestimuleerde verbeelding. In een dromerige staat, met gesloten ogen (ik vond het daglicht onaangenaam fel schijnen), zag ik een ononderbroken stroom fantastische foto’s, buitengewone vormen met intens, caleidoscopisch kleurenspel. Na ongeveer twee uur vervaagde deze toestand”
Drie dagen later, op 19 april 1943, nam Hofmann opzettelijk 250 microgram LSD. Deze dag staat nu bekend als “Bicycle Day” , omdat hij de effecten van het medicijn begon te voelen toen hij op de fiets naar huis reed. Deze trip staat bekend als de eerste opzettelijke LSD-trip in de geschiedenis. Deze keer waren de effecten echter veel groter dan voorheen. De effecten waren zelfs sterk genoeg zodat Hofmann niet op zijn voeten kon staan. Zijn omgeving was volledig getransformeerd, het meubilair draaide en was continu in beweging. De effecten waren zó heftig, dat het hem redelijk bang maakte. Wat Hofmann na deze psychedelische reis enorm opviel, was het gebrek aan een kater. De volgende dag voelde hij zich fris en stralend.
Psilocybine, LSA en Salvia Divinorum
Na de ontdekking van LSD ging Hofmann door met het bestuderen van natuurlijke producten in Sandoz. Eén van die natuurlijke producten was een Mexicaanse paddenstoel waarvan gezegd werd dat het werd gebruikt door inheemse Mexicaanse bevolkingen, waaronder de Maya. Dit bracht hem ertoe voor het eerst in 1958 in een laboratorium de stof te isoleren die bekend staat als psilocybine, de actieve component van hallucinogene paddestoelen zoals Mexicaanse psilocybe of psilocybe cubensis. Ook is psilocybine aanwezig in zogenaamde sclerotia. Deze sclerotia, ook wel Magic Truffels genoemd, kun je in Nederland eenvoudig via de webshop van Dutch Smart kopen.
Hofmann raakte ook geïnteresseerd in de zaden van de Mexicaanse Morning Glory-soort Turbina corymbosa, die ololiuhqui worden genoemd door inheemse stammen. Hij was verrast dat de actieve verbinding van deze zaden (LSA, lyserginezuuramide) nauw verwant was aan LSD.
Niet veel later, in 1962, reisden Hofmann en zijn vrouw Anita Hofmann af naar Zuid-Mexico om op zoek te gaan naar de zogenaamde ‘Ska Maria Pastora’-plant, ook wel de Plant van de herderin Maria genoemd. Deze plant is vandaag de dag bekend als Salvia Divinorum – één van de meest psychedelische middelen ter wereld. Hofmann slaagde er echter niet in de werkzame stof van Salvia te identificeren.