Psilocybine
Psilocybine is de belangrijkste psychedelische verbinding in zowel paddo’s als sclerotia, ook wel truffels genoemd. In totaal wordt psilocybine gevonden in meer dan 200 verschillende soorten schimmels. In het lichaam wordt deze verbinding omgezet in psilocine. Dit is de verbinding die er uiteindelijk voor zorgt dat de gebruiker de visuele en geestverruimende effecten waarneemt. In de loop der jaren is er al veel onderzoek gedaan over de effecten van psilocybine op het menselijk lichaam en op ons brein. In dit gedeelte van onze kennisbank nemen we een kijkje naar een aantal verschillende onderzoeken die er gedaan zijn, en welke effecten psilocybine allemaal op ons brein heeft. Ondanks de vele positieve bevindingen, is onderzoek naar psychedelica beperkt en het consumeren van paddo’s kan risicovol zijn. Mensen die trippen op psilocybine kunnen paranoia of een volledig verlies van subjectieve zelfidentiteit, bekend als ego-ontbinding, ervaren.
Effecten van psilocybine
Tryptamines
Psilocybine en psilocine zijn psychedelische tryptamines. De chemicaliën hebben een structuur die erg lijkt op de structuur van serotonine, een neurotransmitter met belangrijke rollen in onze hersenen. Deze neurotransmitter regelt zaken als spijsvertering, humeur en een groot deel van ons gedrag. Vanwege deze overeenkomst kan psilocine binden aan receptoren in de hersenen die zijn bedoeld voor serotonine. Binding en activering van serotoninereceptorplaatsen correleren met de manifestatie van psychedelische effecten. Een belangrijk receptorsubtype is de 5-HT2A-receptor.
Hoewel we nog niet volledig weten hoe psilocybine werkt in ons brein, hebben recente onderzoeken wel nieuwe inzichten gegeven in de werking van de psychedelische verbinding. Met name wordt gedacht dat psilocybine werkt door delen van de hersenen te onderdrukken die informatie uit de zintuigen van een persoon filteren. Dit zou ertoe leiden dat meer zintuiglijke informatie het bewustzijn van een persoon bereikt, wat hallucinogene effecten en veranderingen in perceptie veroorzaakt.
Minder beperkingen in het brein
Uit onderzoek van het Imperial College London, gepubliceerd in 2014, is gebleken dat psilocybine, een serotoninereceptor, een sterkere communicatie veroorzaakt tussen de delen van de hersenen die normaal van elkaar zijn losgekoppeld. Wetenschappers die fMRI-hersenscans beoordelen van mensen die psilocybine hebben ingenomen en mensen die een placebo hebben ingenomen, ontdekten dat paddo’s een ander verbindingspatroon in de hersenen activeren dat alleen aanwezig is in een hallucinogene toestand. In deze toestand functioneren de hersenen met minder beperkingen en meer intercommunicatie; volgens onderzoekers van het Imperial College London is dit type psilocybine-geïnduceerde hersenactiviteit vergelijkbaar met wat wordt gezien bij dromen en een verbeterd emotionele toestand. “Deze sterkere verbindingen zijn verantwoordelijk voor het creëren van een andere bewustzijnsstaat”, zegt dr. Paul Expert, een methodoloog en natuurkundige die aan de studie van het Imperial College London werkte. “Psychedelische medicijnen zijn een potentieel zeer krachtige manier om de normale hersenfunctie te begrijpen.”
Verbetering van creativiteit
Een onderzoek dat in 2019 verscheen genaamd ‘Sub-Acute Effects of Psilocybin on Empathy, Creative Thinking, and Subjective Well-Being‘ concludeerde dat psilocybine verschillende gedragskenmerken kan verbeteren, zoals creatief denken, emphatie en subjectief welzijn. “In het laatste decennium is er een hernieuwde wetenschappelijke interesse in het nut van psychedelica. Toenemend bewijs suggereert dat psychedelica zoals psilocybine mogelijk therapeutische waarde hebben voor aandoeningen zoals angst, depressie en PTSS”, zegt Natasha Mason hierover, een promovendus aan de Universiteit Maastricht en auteur van de studie.
“De focus van dergelijke onderzoeken lag op het vermogen van psychedelica om de symptomen van deze aandoeningen te verminderen, waardoor de stemming en het welzijn werden verbeterd. Even belangrijk zijn echter de hogere orde cognitieve processen die kunnen worden verbeterd, of die een rol kunnen spelen bij symptoomverlichting van de aandoeningen (…) Voorbeelden van processen waarvan is gebleken dat ze in deze pathologieën zijn afgenomen, zijn creativiteit, flexibel denken en empathie. Specifiek worden individuen gekenmerkt door repetitieve en rigide patronen van negatieve en dwangmatige gedachten, evenals verminderde empathische vaardigheden. Daarom wilden we beoordelen of psilocybine deze processen versterkte, en zo ja, hoe lang de effecten duurden.”
Voor het onderzoek werden 55 deelnemers uit een Nederlandse retraite genaamd de Psychedelic Society onderworpen aan psilocybine-bevattende paddenstoelen in thee-vorm. Vervolgens werden psychologische tests afgenomen om de creativiteit, empathie en subjectieve kwaliteit van leven te beoordelen. “We ontdekten dat psilocybine, wanneer het in een naturalistische setting werd ingenomen, de ochtend na en 7 dagen na gebruik aspecten van creativiteit en empathie verhoogde. Bovendien verbeterde psilocybine ook het subjectieve welzijn. Interessant is dat veranderingen in welzijn gecorreleerd zijn met veranderingen in empathie na psilocybine gebruik”, vertelt de onderzoeker in een online interview met PsyPost.
In totaal werden er twee soorten creativiteit onderzocht: convergent denken en divergent denken. De eerste staat voor de mogelijkheid om een enkele optimale oplossing voor een probleem te verzinnen, terwijl divergent denken staat voor de mogelijkheid om meerdere oplossingen te bedenken. Het onderzoek de volgende dag wees uit dat het convergente denken niet verbeterde, maar divergent denken wel. Een week later waren hun uiteenlopende denkprestaties echter weer normaal geworden, terwijl hun convergente denkvermogen was verbeterd.
“Deze bevindingen zijn belangrijk om te proberen het therapeutische nut van psychedelica te begrijpen bij de behandeling van bepaalde pathologieën. Specifiek kunnen in een therapiesessie verbeteringen in empathie gevoelens van openheid en vertrouwen tussen patiënt en therapeut vergroten, waardoor de therapeutische alliantie wordt versterkt”, vervolgde de onderzoeker. Mason stelt daarnaast dat deze verbeteringen in flexibel en creatief denken, mensen in staat zou kunnen stelen oude denkpatronen te doorbreken en nieuwe gedragsstrategieën te genereren.
Psilocybine en depressie
Onderzoekers van de Beckley / Imperial Research Programs zeggen klinisch bewijs te hebben gevonden voor de werkzaamheid van psychotherapie met psilocybine om depressie te behandelen, zelfs in gevallen waarin alle andere behandelingen hebben gefaald. Voor het onderzoek ontvingen 20 patiënten met behandelingsresistente depressie, die eerder al minstens twee andere behandelingsmethoden zonder succes hadden geprobeerd, psilocybine via orale toediening. De deelnemers hadden gemiddeld 18 jaar last van depressie, met een ernst variërend van matig tot ernstig.
Elke patiënt ontving twee doses psilocybine (10 en 25 mg) met een tussenpoos van 7 dagen, vergezeld van psychologische ondersteuning voor, tijdens en na elke sessie. Alle deelnemers ondergingen ook hersenscans om de neurale onderbouwing van psilocybine werkingsmechanismen bij depressie te onderzoeken. Vervolgonderzoeken werden uitgevoerd na 5 weken en drie en zes maanden.
De resultaten zijn zonder meer positief te noemen. Alle patiënten vertoonden enkele verlagingen van hun depressiescores na 1 week na de behandeling en maximale effecten werden na 5 weken waargenomen, waarbij de resultaten na 3 en 6 maanden positief bleven. Met name werd een vermindering van depressieve symptomen na 5 weken voorspeld door de kwaliteit van de acute psychedelische ervaring. Bij het onderzoek werd gebruik gemaakt van fMRI om de activiteit van psilocybine in het brein bij depressieve personen te onderzoeken.
“We ontdekten dat psilocybine de activiteit van belangrijke hersencircuits die een rol spelen bij depressie effectief kan ‘resetten’. Er kan ook een verband zijn tussen piekervaring en de toename van de connectiviteit tussen bepaalde hersengebieden na de behandeling. Piekervaring kan dus leiden tot een toename van de connectiviteit na de ervaring, wat op zijn beurt kan leiden tot een betere therapeutische uitkomst.”
Patiënten kregen tijdens hun hersenscan foto’s te zien van gezichten met verschillende emotionele inhoud (angstig, neutraal, gelukkig). De analyse van hersenbeelden was gericht op de amygdala, een hersengebied dat betrokken is bij het verwerken van angst en stress. De activiteit in dit hersengebied was sterker in reactie op het tonen van angstige gezichten na de psilocybine-sessie dan in reactie op die angstige gezichten vooraf. Dit betekent dat psilocybine de reactie op negatieve emotionele stimuli zou kunnen verbeteren. “Dit klinkt misschien verrassend – we zouden ons voorstellen dat succesvolle antidepressiva dergelijke activiteit zouden verminderen of temperen. Maar het team ontdekte eigenlijk dat de kracht van deze verhoogde respons was gecorreleerd met grotere verbetering. Dit houdt in dat met psilocybine ondersteunde therapie depressie behandelt door de emotionele responsiviteit te verbeteren.”
Vooral tijdens interviews die werden gehouden met de patiënten in de studie zorgden voor opmerkelijke observaties, aldus de onderzoekers. “Veel van deze patiënten zeiden dat ze de effectiviteit van de behandeling toeschreven aan “een grotere bereidheid om alle emoties te accepteren”. Velen gingen zelfs zo ver dat ze voelden dat eerdere depressiebehandelingen hadden gewerkt om “emotionele vermijding en ontkoppeling te versterken”. De psilocybine-ervaring zelf had daarentegen een emotionele “confrontatie” veroorzaakt: een uitdagende terugkeer naar oude trauma’s die tot “emotionele doorbraak en oplossing” hadden geleid. Het therapeutische proces dat zeker niet eenvoudig of aangenaam was, werd desondanks als cruciaal ervaren voor het bereiken van een therapeutische transformatie. Deze patiëntperspectieven worden ondersteund door eerder onderzoek dat aantoont dat de moeilijkheid van een psychedelische therapie-ervaring in feite voorspellend is voor een beter langetermijnresultaat. Nog een schijnbaar paradoxale bevinding, maar een die de benadering van veel traditionele praattherapie weergeeft.”
Psilocybine en angst bij patiënten met vergevorderde kanker
Een in 2017 gepubliceerd onderzoek in het Journal of Humanistic Psychology wees uit dat psilocybine mogelijk kan helpen bij het verminderen van angst bij mensen met vergevorderde vormen van kanker. “De bevindingen van de studie ondersteunen de conclusie dat psilocybine-geassisteerde psychotherapie door de deelnemers goed wordt geaccepteerd en een veelbelovende interventie vormt voor de behandeling van existentiële en psychologische nood veroorzaakt door een diagnose van kanker,” zeiden de onderzoekers.
In de studie interviewden de onderzoekers 13 volwassenen met klinisch verhoogde angst geassocieerd met een diagnose van kanker. De deelnemers aan de studie ondergingen 3 maanden psychologische behandeling als onderdeel van een Fase II klinische studie. Ze ontvingen twee therapeutische medicatiesessies (psilocybine of een placebo), die na 7 weken werden gescheiden. Ze ontvingen ook negen sessies psychotherapie van twee erkende psychotherapeuten. Vijf deelnemers werden binnen 1 week na hun psilocybinesessie geïnterviewd, terwijl acht deelnemers tijdens een follow-up van 1 jaar werden geïnterviewd.
Hoewel de interviewers niet naar persoonlijke relaties vroegen, zeiden alle deelnemers dat hun psilocybine-ervaring ertoe had geleid dat ze hun geliefden op een ‘nieuwe manier’ zagen na de psilocybine-behandeling. De vergeving van anderen en het zien van geliefden als spirituele gidsen werd ook door velen gerapporteerd. De psychedelische ervaring veroorzaakte ook een verandering in hun levensprioriteiten. “We vergeten wat echt belangrijk is; we worden meegesleept door werk en geld verdienen en onze rekeningen betalen, en dit is gewoon niet waar het leven om draait”, merkte een deelnemer op. De deelnemers vertelden ook dat ze een verhoogd gevoel van emotie en een breed scala aan levendige visuele fenomenen opmerkten. Het hielp hen een gevoel van verbondenheid te vinden. Deelnemers meldden dat ze hun ‘plaats in de kosmos’ hadden gevonden of een gevoel van ‘wereldwijde verbondenheid’ hadden ervaren.
De ervaring was echter niet voor iedereen even positief. Iets meer dan de helft van de deelnemers vertelde dat ze angst, verwarring, paniek of paranoia ervoeren tijdens hun psilocybinesessie. Het ervaren van een verandering in zelfidentiteit was ook gebruikelijk. Van de 13 personen die psilocybine-therapie ondergingen, zei er slechts één dat hij psilocybine niet meer wilde gebruiken.
Een vergelijkbaar onderzoek, gepubliceerd in de Journal of Psychopharmacology, wees uit dat een enkele dosis psilocybine in combinatie met psychologische counseling de psychische angst bij patiënten sterk verminderde. “Onze resultaten vormen het sterkste bewijs tot nu toe van een klinisch voordeel van psilocybine-therapie, met het potentieel om de zorg voor patiënten met aan kanker gerelateerde psychische nood te transformeren,” zegt onderzoeksleider Stephen Ross, directeur van middelenmisbruikdiensten op de afdeling psychiatrie op NYU Langone.
“Als grotere klinische onderzoeken succesvol blijken te zijn, dan hadden we uiteindelijk een veilige, effectieve en goedkope medicatie beschikbaar kunnen krijgen – onder strikte controle – om het leed te verminderen dat het aantal zelfmoorden onder kankerpatiënten verhoogt”, zegt de onderzoeker. Alle patiënten in het onderzoek – meestal vrouwen in de leeftijd van 22 tot 75 jaar die patiënten zijn of waren in het Perlmutter Cancer Center van NYU Langone – hadden gevorderde borst-, gastro-intestinale of bloedkanker en werden gediagnosticeerd als lijdend aan ernstige psychische nood gerelateerd aan hun ziekte . Alle patiënten die vrijwillig deelnamen aan het onderzoek, kregen advies op maat van een psychiater, psycholoog, verpleegkundige of maatschappelijk werker en werden gecontroleerd op bijwerkingen en verbeteringen in hun mentale toestand.
Psilocybine en rookverslaving
Volgens een onderzoek dat werd gepubliceerd in The American Journal of Drug and Alcohol Abuse, zou het gebruik van psilocybine in combinatie met cognitieve gedragstherapie effectiever zijn dan huidige behandelingen voor het stoppen met roken. De studie werd uitgevoerd door Matthew Johnson, Albert Garcia-Romeu en & Roland Griffiths van de Johns Hopkins University School of Medicine. Zij evalueerden de langetermijneffecten van een programma dat het gebruik van psilocybine combineert met CBT gericht op stoppen met roken. De studie was een vervolg op een eerdere pilotstudie waarin werd geconstateerd dat deze combinatie na 6 maanden tot aanzienlijk hogere abstinentie bij roken resulteerde in vergelijking met andere medicijnen of CGT alleen.
Deelnemers ondergingen een combinatiebehandeling van 15 weken bestaande uit vier wekelijkse voorbereidende sessies waarin CBT, elementen van mindfulness-training en geleide beelden voor stoppen met roken werden geïntegreerd. Ze ontvingen een matige (20 mg / 70 kg) dosis psilocybine in week 5 van de behandeling en een hoge dosis psilocybine (30 mg / 70 kg) ongeveer 2 weken later. Deelnemers hadden ook de mogelijkheid om deel te nemen aan een derde, optionele hoge dosis psilocybinesessie in week 13 van de studiebehandeling.
De resultaten waren verbluffend: Na twaalf maanden zei 67% van de personen dat ze volledig waren gestopt met roken. Bovendien beoordeelden 13 van de deelnemers (86,7%) hun psilocybine-ervaringen als een van de vijf meest betekenisvolle en spiritueel belangrijke ervaringen in hun leven. De onderzoekers: “In gecontroleerde studies tonen de meest effectieve medicatie voor stoppen met roken doorgaans minder dan 31% onthouding aan na 12 maanden na de behandeling. Dit terwijl deze studie een 60% onthouding meer dan een jaar na toediening van psilocybine aantoonde (…) Deze resultaten suggereren dat psilocybine in het kader van een gestructureerd behandelprogramma zeer effectief kan zijn bij het bevorderen van langdurige onthouding van roken.”
De psilocybine-trip
Na het eten van psilocybine-paddenstoelen of truffels kan het tussen de 10 en 60 minuten duren voordat de effecten optreden. Psilocybine houdende producten zoals paddo’s en magic truffles veroorzaken een zogenaamde ’trip’, waarbij veranderingen in bewustzijn, stemming, gedachte en perceptie tegweeg worden gebracht. Deze psychedelische ervaring wordt door velen als ‘de meest spirituele ervaring ooit gehad’ omschreven. Vooral bij hogere doses kunnen de effecten extreem intens en onbeschrijfelijk zijn. Misschien is de belangrijkste overweging die iemand moet nemen voordat hij besluit om dit medicijn te nemen, vooral bij matige of hoge doses, of de kans accepteert dat hij de grip op realiteit zou kunnen verliezen. Iedereen heeft een compleet unieke ervaring tijdens het gebruik van dit medicijn, al zijn er wel veel overeenkomstige effecten.
Psilocybine-paddenstoelen kunnen ervoor zorgen dat mensen op een bijzondere manier over dingen nadenken. Zo laten ze mensen soms euforisch voelen en kunnen ze daarnaast visuele en auditieve hallucinaties veroorzaken. Deze hallucinaties kunnen zowel kleinschalig als van ’totale omvang’ zijn. Denk bijvoorbeeld aan kleuren die kunnen veranderen in toon en intensiteit, oppervlakken die bewegen, kleurrijke patronen die zich vormen en met voldoende hoge doses veranderen objecten in totaal andere dingen en kunnen gebruikers ontmoetingen met denkbeeldige plaatsen en mensen ervaren. Een andere grote verandering is die op basis van tijdsperceptie. Veel personen ervaren tijd langzamer wanneer ze onder invloed zijn van psilocybine. Minuten kunnen hierbij als uren aanvoelen. Normaal handelen en praten zal waarschijnlijk onmogelijk worden boven zeer kleine doses.
De psychedelische ervaring is vrij vaak overweldigend, beangstigend of onaangenaam desoriënterend, althans voor voorbijgaande momenten. Reizen die angstaanjagend zijn, komen veel minder vaak voor, maar ze gebeuren wel. Het risico op vreselijke psychologische effecten wordt groter met toenemende doseringen.
Bijwerkingen
Mogelijke fysieke bijwerkingen zijn misselijkheid en maagklachten. Over het algemeen vindt er een verwijding van de pupillen plaats en personen voelen zich zwaar of ‘log’. In sommige gevallen kan er vertraagde hoofdpijn optreden, die tot soms wel na twee dagen kan worden ervaren. Hoe meer je neemt, hoe sterker de trip en hoe groter de kans op bijwerkingen wordt. Fysieke en mentale tolerantie voor psilocybine treedt op en verdwijnt snel. Inname van psilocybine meer dan drie of vier keer per week (in het bijzonder op opeenvolgende dagen) zou het effect sterk verminderen. Studies hebben aangetoond dat men kruisingstolerantie ontwikkelen tussen psilocybine en farmacologisch soortgelijke samengestelde LSD. De monoamine oxidase (MAO-remmers) in ons lichaam ondersteunen de verlengde effecten van psilocybine; daarom kunnen mensen die MAO-remmers gebruiken vanwege een medisch probleem, sterk verbeterde (of verlengde) effecten ervaren. Het is belangrijk op te merken dat de sterkte van psilocybine enorm variabel is, en zoals bij alle medicijnen, kunnen verschillende mensen heel verschillend op dezelfde dosis reageren.