Het in 2000 geschreven ‘The Spirit Molecule’ van Rick Strassman wordt vandaag de dag gezien als het heilige boek voor de vele toepassingen van de psychedelische verbinding DMT (N, N-dimethyltryptamine). Dit stofje behoort tot het krachtigste hallucinogenen ter wereld. De klinische psychiater Strassman onderzocht voor dit boek de effecten van DMT.
DMT: The Spirit Molecule
Van 1990 tot 1995 verrichtte dr. Rick Strassman door de Amerikaanse overheid goedgekeurd en gefinancierd klinisch onderzoek aan de Universiteit van New Mexico, waarin hij zestig vrijwilligers injecteerde met DMT, een van de krachtigste psychedelica die er is. Zijn gedetailleerd verslag van die sessies wordt gezien als een buitengewoon meeslepend onderzoek naar de aard van de menselijke geest en het therapeutische potentieel van psychedelica. DMT, een plantaardige chemische stof die onder andere voorkomt in het psychedelische Amazone-brouwsel ayahuasca, wordt ook door het menselijk brein geproduceerd. Bij de onderzoeksvrijwilligers produceerde het consequent bijna-dood en mystieke ervaringen. Velen meldden overtuigende ontmoetingen met intelligente niet-menselijke figuren, aliens, engelen en geesten. Bijna iedereen voelde dat de sessies tot de meest diepgaande ervaringen in hun leven behoorden.
Het onderzoek van Strassman verbindt DMT met de pijnappelklier, door Hindoes beschouwd als de plaats van het zevende chakra en door Rene Descartes als de zetel van de ziel. DMT: The Spirit Molecule maakt het gedurfde geval dat DMT, natuurlijk vrijgegeven door de pijnappelklier, de beweging van de ziel in en uit het lichaam vergemakkelijkt en een integraal onderdeel is van de geboorte- en doodservaringen, evenals de hoogste staten van meditatie en zelfs seksuele transcendentie. Strassman gelooft ook dat “buitenaardse ontvoeringservaringen” worden veroorzaakt door het vrijkomen van DMT. Bij verstandig gebruik zou DMT een periode van opmerkelijke vooruitgang kunnen veroorzaken in de wetenschappelijke verkenning van de meest mystieke gebieden van de menselijke geest en ziel.
Rick Strassman
Rick Strassman is een Amerikaans klinisch universitair hoofddocent psychiatrie aan de University of New Mexico School of Medicine. Hij heeft een fellowship in klinisch psychofarmacologisch onderzoek gehad aan de Universiteit van Californië in San Diego en was elf jaar hoogleraar psychiatrie aan de Universiteit van New Mexico. Na twintig jaar pauze was Strassman de eerste persoon in de Verenigde Staten die menselijk onderzoek met psychedelische, hallucinogene of entheogene stoffen deed met zijn onderzoek naar N, N-dimethyltryptamine.
Prestaties
Strassman werd geboren in Los Angeles, Californië op 8 februari 1952. Hij begon zijn algemene psychiatrische residentie aan de Universiteit van Californië, Davis, waar hij in 1981 de Sandoz Award ontving voor een uitstekende afstudeerder. Van 1982 tot 1983 behaalde hij een fellowship-opleiding in klinisch psychofarmacologisch onderzoek aan de Universiteit van Californië, San Diego. Vervolgens diende hij op de klinische faculteit van de afdeling psychiatrie aan het UC Davis Medical Center, voordat hij in 1984 universitair docent op afdeling psychiatrie aan de University of New Mexico School of Medicine in Albuquerque werd. Dr. Strassman verrichtte bij UNM klinisch onderzoek onderzoek naar de functie van de pijnappelklier, waarin zijn onderzoeksgroep de eerste bekende rol van melatonine bij mensen documenteerde. Hij werd klinisch universitair hoofddocent psychiatrie in 1991.
Onderzoek naar DMT
Rick Strassman staat vandaag de dag het meest bekend om zijn uitgebreide onderzoek naar DMT. Van 1990 tot 1995 leidde Strassman een door de Amerikaanse regering goedgekeurd en gefinancierd klinisch onderzoeksteam aan de Universiteit van New Mexico, waarin de effecten van N, N-dimethyltryptamine (DMT) op menselijke proefpersonen in experimentele omstandigheden werden bestudeerd. Het klinische onderzoek naar DMT was een vervolg op zijn werk aan het pijnappelklierhormoon melatonine. De studies van Strassman, die plaatsvonden tussen 1990 en 1995 in het General Clinical Research Center van het University of New Mexico Hospital, hadden als doel experimenteel onderzoek te doen naar de effecten van N, N-dimethyltryptamine, een krachtig psychedelisch medicijn dat voorkomt in honderden planten, maar ook elk zoogdier dat tot dat moment is onderzocht.
Als resultaat van zijn onderzoek verwees Strassman naar DMT als de ‘Spirit Molecule’ omdat de effecten ervan vele kenmerken van religieuze ervaringen omvatten, zoals visioenen, het horen van stemmen, lichaamloos lichaam, krachtige emoties, nieuwe inzichten en gevoelens van overweldigende betekenis. Gedurende de vijf jaar van het project heeft hij ongeveer 400 doses DMT toegediend aan bijna vijf dozijn menselijke vrijwilligers. Strassman was de eerste die in 20 jaar psychedelica legaal aan mensen in de Verenigde Staten toediende, en zijn onderzoek wordt algemeen beschouwd als de aftrap van de ‘psychedelische renaissance’, waarin veel psychedelische verbindingen opnieuw wetenschappelijk werden onderzocht sinds de vroege jaren ’70.
Meer dan de helft van de vrijwilligers van de studie meldde diepgaande ontmoetingen / interactie met niet-menselijke wezens in een gedissocieerde staat. Strassman dacht dat wanneer een persoon de dood nadert of mogelijk aan het dromen is, het lichaam in een relatief grote hoeveelheid DMT vrijgeeft. Er zijn echter op dit moment nog geen gegevens die endogene DMT-activiteit correleren met niet-geneesmiddelgerelateerde veranderde bewustzijnstoestanden. Hij heeft ook de theorie dat de pijnappelklier onder bepaalde omstandigheden DMT kan vormen. In 2013 rapporteerden onderzoekers voor het eerst over de aanwezigheid van DMT in de pijnappelklier van knaagdieren.
Over DMT
DMT is een natuurlijk voorkomende tryptamine. Deze stoffen worden in de natuur aangetroffen en bootsen de chemische structuur van serotonine na. Serotonine is een neurotransmitter in het menselijk brein die een belangrijke rol speelt bij de regulering van stemming, geheugen en slaap. Andere tryptamines zijn melatonine (het hormoon dat verantwoordelijk is voor slaap), psilocybine (paddo’s), bufotenine (slijm van psychedelische padden – de Bufo Alvarius), LSD en natuurlijk DMT zelf.
DMT wordt gevonden in meer dan 60 verschillende planten, hetzij in de schors, wortels, bladeren of bloemen. Terence McKenna verwees naar DMT als ‘de meest voorkomende hallucinogeen in de hele natuur’. Of dit echt zo is, zal nog moeten blijken. We weten bijvoorbeeld dat psilocybine, de psychedelische stof in paddo’s en magic truffles, aanwezig is in ten minste 180 verschillende soorten paddenstoelen.
DMT werd al duizenden jaren geleden gebruikt voor diverse doeleinden. In 1990 werden twee gemummificeerde menselijke lichamen opgegraven nabij de Matanza-rivier in het noordwesten van Argentinië. De mummies waren zeer goed bewaard gebleven, beide versierd met hoogwaardige wollen mantels. Met hen werd een ingewikkeld gegraveerde pijp begraven, gebeeldhouwd uit het bot van een poema. Bij laboratoriumtests en de datering van koolstof bleek dat de pijp was gebruikt om Anadenanthera colubrina te roken, een Zuid-Amerikaanse plant met DMT die nauw verwant is aan yopo.
De Peruvianen zouden de Ayahuasca-ceremonie al in de 16e eeuw uitvoeren, toen Spaanse en Portugese missionarissen hun eerste ontmoetingen met de inheemse stammen maakten. Ayahuasca maakt gebruik van een gebrouwen preparaat van twee of meer planten, die, wanneer ze in een ceremoniële omgeving worden opgenomen, visionaire religieuze ervaringen oproepen. De praktijk is in het afgelopen decennium steeds populairder geworden.
De visie van Rick Strassman
Op de website van Rick Strassman verklaart de psychiater wat zijn beweegredenen waren voor het onderzoek naar DMT:
“In 1990 begon ik met het eerste nieuwe menselijke onderzoek met psychedelische of hallucinogene drugs in de Verenigde Staten sinds ruim 20 jaar tijd. Deze studies onderzochten de effecten van N, N-dimethyltryptamine of DMT, een extreem kortwerkende en krachtige psychedelica. Gedurende de vijf jaar van het project heb ik ongeveer 400 doses DMT toegediend aan 60 menselijke vrijwilligers. Dit onderzoek vond plaats aan de University of New Mexico’s School of Medicine in Albuquerque, waar ik een vaste universitair hoofddocent psychiatrie was.
Ik voelde me aangetrokken tot DMT vanwege zijn aanwezigheid in al onze lichamen. Misschien was overmatige DMT-productie, afkomstig van de mysterieuze pijnappelklier, betrokken bij natuurlijk voorkomende “psychedelische” toestanden. Deze toestanden kunnen geboorte, dood en bijna-dood, psychose en mystieke ervaringen omvatten. Pas later, terwijl de studie goed op weg was, begon ik ook de rol van DMT in de ervaring van “ontvoering door buitenaardse wezens” te overwegen.
Het DMT-project is gebaseerd op geavanceerde hersenwetenschap, met name de psychofarmacologie van serotonine. Mijn eigen achtergrond had echter een grote invloed op hoe we mensen voorbereidden op en toezicht hielden op hun drugssessies. Een daarvan was een relatie van tien jaar met een zenboeddhistisch trainingsklooster.
DMT: The Spirit Molecule bespreekt wat we weten over psychedelische drugs in het algemeen en DMT in het bijzonder. Vervolgens wordt het DMT-onderzoeksproject getraceerd vanaf de vroegste aanwijzingen via een doolhof van commissies en beoordelingsraden tot de werkelijke prestaties.
Onze onderzoeksonderwerpen waren gezonde vrijwilligers. De onderzoeken waren niet bedoeld als therapeutisch middel, hoewel we allemaal geloofden in de potentieel gunstige eigenschappen van psychedelische medicijnen. Het project heeft een schat aan biologische en psychologische gegevens gegenereerd, waarvan ik veel al in de wetenschappelijke literatuur heb gepubliceerd. Aan de andere kant heb ik bijna niets over de verhalen van de vrijwilligers geschreven. Ik hoop dat deze vele fragmenten uit meer dan 1000 pagina’s van mijn bednotities een indruk geven van de opmerkelijke emotionele, psychologische en spirituele effecten van deze chemische stof.